Lecznicze zalety parafiny znane są od końca XIX w., gdy została po raz pierwszy wydestylowana z ropy naftowej. Obecnie znajduje ona liczne zastosowania w medycynie i w zabiegach kosmetycznych. Powszechnie stosuje się opatrunki parafinowe na trudno gojące się rany. Dowiedz się, jakie typy ran można opatrywać z użyciem parafiny i jak wpływa ona na proces gojenia się tkanek.
Parafina jest produktem ropopochodnym. Powstaje w wyniku destylacji tzw. gaczu parafinowego, który powstaje w procesach przetwarzania ropy naftowej. Może występować w postaci ciekłej lub jako krystaliczny wosk. Jest nierozpuszczalna w wodzie i alkoholu. Ma bardzo wiele zastosowań – od wytwarzania świec, przez zagęszczanie smarów i produkcję preparatów przeciwwilgociowych, aż po okłady odmładzające skórę i opatrunki medyczne.
Jak parafina wpływa na proces gojenia się ran?
Dzięki temu, że parafina nie rozpuszcza się w wodzie, skutecznie chroni ranę przed wysuszeniem i powstawaniem twardych strupów. Utrzymuje poziom wilgotności, który stymuluje procesy gojenia się tkanek. Zabezpieczają też przed przenikaniem bakterii i zabrudzeń z otoczenia rany. Nowoczesne opatrunki parafinowe z gazy pozwalają znacznie poprawić komfort pacjentów. Parafina zachowuje plastyczność, nie twardnieje i dzięki temu nie przywiera do rany. Wysięk z rany nie zasycha na włóknach gazy pokrytych parafiną, co pozwala na wymianę opatrunków bez ryzyka uszkodzenia rany i gojących się tkanek.
Parafina, w zetknięciu ze skórą, utrzymuje lekko podwyższoną temperaturę powierzchniową. Dzięki temu stymuluje krążenie w drobnych naczynkach skórnych i przyspiesza procesy metaboliczne. Oznacza to, że pod wpływem parafiny przyspieszają procesy gojenia się ran. Zabezpiecza ona ranę nie tylko przed wysuszeniem, lecz także przed nadmiernym nawilżeniem, które może prowadzić do maceracji skóry. Jest to możliwe dzięki temu, że parafina nie zawiera wody, a opatrunek jest tak skonstruowany, aby odprowadzać wszystkie płyny do zewnętrznej warstwy chłonnej.
Na jakie rany należy stosować opatrunki pokryte parafiną?
Opatrunku nasączonego parafiną można użyć do zabezpieczenia każdej rany, która wymaga długotrwałego leczenia lub goi się trudno, np. na skutek powikłań bakteryjnych. Parafina ma szczególnie korzystne działanie w przypadku zaopatrywania ran po pobraniu skóry do przeszczepów i ran pooperacyjnych. Zalecana jest też przy leczeniu oparzeń, owrzodzeń i odleżyn, a także otarć naskórka o znacznej powierzchni. Doskonale sprawdza się też przy opatrywaniu ran na mobilnych częściach kończyn czy tułowia.
Opatrunek z gazy nasączonej parafiną jest jałowy, co sprawia, że można go zastosować bezpośrednio na ranę – również wtedy, gdy jest zainfekowana. Przy ranach ze szczególnie intensywnym wysiękiem na właściwy opatrunek parafinowy można dodatkowo położyć kompres chłonny. Konstrukcja opatrunków sprawia, że nie blokują one dostępu powietrza do rany. Ponadto są hipoalergiczne, co pozwala stosować je bez ryzyka wywołania nadwrażliwości.
Opatrunki zawierające parafinę mają znacznie wyższą skuteczność od tradycyjnych kompresów z gazy i włókniny. Ich pozytywne działanie wzmacniają dodatkowo środki odkażające, np. chlorheksydyna, która jest częstym dodatkiem do parafiny. Z punktu widzenia pacjenta kluczową zaletą opatrunków parafinowych jest znaczne złagodzenie dolegliwości bólowych przy noszeniu, a szczególnie przy zmianie opatrunków.
Na zakończenie warto odnotować, że parafina działa łagodząco także w przypadku urazów mięśni. Jest też stosowana w rehabilitacji przeciążonych lub uszkodzonych stawów, w tym również przy leczeniu zmian reumatycznych.
