Tymczasowe (fleczery)

Fleczer chroni otwarty ząb przed zanieczyszczeniem, które jest potencjalną przyczyną zakażenia. Cement tymczasowy działa jak klasyczny opatrunek. Pozostaje w zębie do czasu zakończenia leczenia kanałowego i założenia stałej plomby, np. wypełnienia światłoutwardzalnego lub osadzenia trwałego elementu protetycznego. Fleczer przypomina wypełnienie stałe, lecz jest znacznie mniej trwały. Dlatego nie powinien być użytkowany dłużej niż kilka miesięcy. Zazwyczaj jest to okres liczony w dniach lub tygodniach.

Jakie właściwości powinien mieć cement tymczasowy?

Cementy tymczasowe muszą mieć bardzo precyzyjnie ustaloną podatność na oddziaływania mechaniczne i chemiczne. Fleczery powinny być wystarczająco trwałe, aby znieść kontakt z płynami, żucie, szczotkowanie zębów. Jednocześnie muszą być na tyle kruche, żeby można było usunąć bez ryzyka uszkodzenia zęba.

Wypełnienia tymczasowe mogą być materiałami chemoutwardzalnymi i światłoutwardzalnymi. Niezależnie od wyboru materiału i sposobu utwardzania fleczery nie mogą wchodzić w żadne niekorzystne reakcje z tkankami zęba i ze środkami leczniczymi, które osłaniają. Aby zapewnić komfort osobie leczonej, nie mogą mieć też żadnego wyraźnie wyczuwalnego smaku.

Ważną cechą wypełnień tymczasowych jest też sposób przygotowania masy do aplikacji. Tradycyjne fleczery są proszkami do zmieszania z wodą. Znacznie wygodniejsza i szybsza jest aplikacja preparatów gotowych, dostarczanych w postaci strzykawek.